Fluitspel voor de XXste Eeuw

Biografie

Paul C. De Baere werd geboren te Brugge (1948) in een kinderrijk gezin van muzikaal begaafde ouders.

Met tegenzin loopt hij school en combineert dat met een onregelmatig parcours aan het Stedelijk Muziekconservatorium van zijn geboortestad. Hij volgt privé pianoles bij Jules Bouquet. Hij leert zichzelf tekenen en schilderen en debuteert met een solotentoonstelling in de Galerij Peter Pourbus (1970).

Hij behaalt aan het Kon. Muziekconservatorium te Gent een Eerste Prijs Muziekgeschiedenis en leert er zijn vrouw Thérèse T'Sjoen kennen. Bij haar volgt hij de cursus Geschreven Harmonie. Aan de Gentse Universiteit behaalt hij de licenties Kunstgeschiedenis (1972) en Musicologie (1978). Aan dezelfde universiteit studeert hij literatuurwetenschap. Ondertussen volgt hij bij Eric Dequeker lessen dwarsfluit en schrijft hij zijn eerste composities voor dat instrument.

Hij wordt wetenschappelijk medewerker aan de Dienst voor Monumentenzorg van de Stad Brugge (1972-1976) en publiceert enkele artikels over de architectuur te Brugge en essays met literaire inslag. Paul C. De Baere maakte deel uit van het poëzie- en muziektheater I Paparazzi. Hij gaf les van Muziekgeschiedenis, AMC (uitgave van Klankspoor) en muziekesthetica (KMGent) en publiceerde in samenwerking met Marc Peire Met Sierlijke pen. Johan Cosaert en de muziekkritiek (Crea, Roeselare 1992).

De kennismaking en vriendschap met de dichters Géry Florizoone en Roger Devriendt en met kunstenaar Rein Ruigrok spoorden zijn creativiteit aan.

Met zijn vrouw (klavecimbel) en zijn oudste zoon Benoît (cello) vormt hij de kern van het barokensemble Musica da Camera dat huis- en kapelconcerten verzorgt.

Paul C.De Baere vormt met Muriel Vandeput een fluitenduo. Voor dit ensemble schreef hij o.a. Zeven Misverstanden tussen twee fluitisten en Kleine Wereld.

Hij trok zich met genoegen terug uit de administratie en het onderwijs en vestigde een artisanaal handboekbindatelier. Dat wordt zijn definitieve broodwinning.

Paul C. De Baere publiceerde drie dichtbundels (Eén leven is mij genoeg, 1987, Breekbaar, 1999 en Kauwen, Mensen en Paradijsvogels, 2010) en de novelle Het Boek (2005).

Ondertussen zien diverse composities het licht. De werken van kleine omvang waarin de dwarsfluit een centrale rol speelt, werden op een uitzondering na (Hommage aan Tromlitz, divertimento voor fluitsolo op een kinderliedje, uitg. Scherzando, A'pen) gepubliceerd bij de uitgeverij Fluitspel voor de XXste eeuw. De omslagillustraties zijn van de hand van de componist.

Met enkele collega's kunstenaars realiseerde Paul C. De Baere de CD Luister. Het gaat om een opname van eigen literair en muzikaal werk.

Klik hier om een fragment te beluisteren

Met Muriel Vandeput nam hij in 2010 de CD Meditazione op. Deze CD is bedoeld als een kleine meditatieve bloemlezing. Van oudsher laat muziek zich ook als een meditatiemedium kennen. De duur van de opnames komt dan ook overeen met deze van een meditatiesessie. Stem, fluitspel en natuurgeluid effenen een weg naar het inwendig beleven. 

Klik hier om een fragment te beluisteren.


In 2008 reisde hij naar de VS en Canada en werkte er mee aan het coloquium La Catastrophe dans l'Art et dans la Litérature (Université Laval, Quebec, 2007) met een bijdrage over Joseph Vernet (1714-1789).

Nog in 2008 trad Paul C. De Baere op als curator van de overzichtstentoonstelling Joe English, Kunstschilder 1882-1918 en schreef het biografisch en kunsthistorisch gedeelte van de catalogus (Lannoo, 2008).

Voor de DVD Gezelle, den aardigaard van voordrachtkunstenaar Oswald Maes werkte hij artistiek mee en verzorgde de muzikale accenten (2008-'9).

Paul C. De Baere is leider van het St.Donaaskoor te Brugge. Voor dit ensemble schreef hij een Missa Brevis met orgelbegeleiding en diverse a cappella-koorwerken.


In zijn muziek en ander creatief werk speelt de goede verstandhouding met zijn luisteraars of publiek een beslissende rol. Geen enkel van zijn werken draagt een avant-gardestempel. Traditie speelt op een constructieve manier mee in de zoektocht naar een eigentijdse muzikale taal. Maatwisselingen, diversiteit in het metrum, ongewone akkoordwisselingen ... komen voor naast zangerige melodieën, consonanten en begrijpelijke bouwschema's. Atonaliteit en dodecafonie komen uitzonderlijk voor. Serialisme en aleatoriek worden niet gebruikt. Toonsymboliek en programmatische gegevens verrijken af en toe het spel van klank en ritme. Ernst en spel wisselen elkaar af. Dikwijls tinkelt muzikale humor door in de diverse delen van een compositie.

Paul C. De Baere is van mening dat een kunstenaar niet moet filosoferen in zijn werk. Hij dient discreet om te gaan met biografische gegevens en persoonlijke gevoelens: muzikale kwaliteit is weinig gediend van belijdenissen. De band tussen een kunstwerk en zijn maker ligt in het vakmanschap. De esthetische kracht schuilt in het medium en het cultureel deelgenootschap tussen auteur en luisteraar.